Start
Redactie
Mijmeringen
Over de Beemster Bengel
Nieuwsarchief
Gastenboek
 
Het was maar een ‘stukkie van niks’

Middenbeemster, 18 februari 2020

Mij is het nooit eerder overkomen zoveel response te krijgen waar het betreft mijn  persoonlijke ontboezemingen over hoe ik baalde van die oersaaie coronawinter, maar er toch nog probeerde er iets van te maken. Daags nadat Binnendijks van 7 februari in de bus was bezorgd hoefde ik mijn neus maar buiten de deur te steken om complimentjes in ontvangst te nemen. Mijn mijmering had blijkbaar iedereen aangesproken.
Zo schoot Jan Jobsis van het Historisch Genootschap Beemster mij aan om te zeggen dat ik toch wel erg veel te schrijven had over niets. Hij was namelijk bezig het jaarverslag van het HGB, maar moest bekennen dat er ook helemaal niets gebeurd was om over te schrijven. Wel voegde hij er aan toe, dat iedereen die geïnteresseerd is in de  Beemster musea nu ook op de site van het HGB: www.historischgenootschapbeemster.nl vier Beeldbanken met in bezit van de HGB zijnde spullen, kon bezoeken.
Iemand die ik tijdens mijn wandelingetje met de hond tegenkwam, sprak me aan om te zeggen dat ze genoten had van dit onnozele artikeltje. “Ik herkende het zo goed! Wat heb je dat gevoel over deze coronawinter goed beschreven.” Een ander stapte van de fiets af om me dat ook even onder de neus te wrijven en iemand vertelde in een mailtje dat ze deze persoonlijke ontboezeming wel te waarderen vond. Nog een reactie kwam van Annelies, de juf die na vele jaren is gestopt met lesgeven op De Blauwe Morgenster en nu haar dagen vult met onder meer breien. “Heerlijk om dat te doen. Al een hele trui klaar en nu ben ik aan het bedenken wat ik nog meer kan aanpakken.”
Het meest bijzondere compliment kwam wel van mevrouw Jet Houtman, die wel het appelvrouwtje van de Collectieboomgaard van de POM  genoemd kan worden. Meteen al op de zondagmiddag na de verschijning van Binnendijks stond ze voor de deur met  een toefje sneeuwklokjes en bloempjes van de maagdenpalm. “Meid wat een aansprekend artikeltje.” Nee, thee wilde ze niet, maar wel even lekker kletsen. Ook het krenten/rozijnenbrood bleek bij iemand aanleiding om ook weer eens wat te gaan bakken.
Het doet je best wel wat, die waardering. Het maakt je een beetje blij en dat om alleen maar om een ‘stukkie van niks’.

Omhoog