Dinsdag 31
mei: vertrek |
|
 |
 |
De
reis naar Berlijn verliep voorspoedig. Natuurlijk wel
files in Nederland maar eenmaal in Duitsland ging het
beter. |
Halverwege
kwamen we lange poos in een fikse bui met harde windvlagen
terecht. Voor chauffeur Iwan lang geen pretje! |
 |
|
Maar
gelukkig klaarde het later wel weer op. We passeerden
de wachttorens van de grenspost 'Alpha'. Eerst de Russische |
en
dan de Amerikaanse. Dat herhaalde zich nog een keer en
dan in omgekeerde volgorde bij grenspost Brava. En toen
zaten we in Berlijn. |
Woensdag
1 juni |
|
 |
 |
Deze
ochtend werd de Wilhelmskirche, Gedächtniskirche,
oftewel 'De Holle Kies' bekeken: een ruïne-monument
als lugubere herinnering aan WO II. |
In
het gespaard gebleven voorportaal was een prachtig mozaiekplafond
en langs de wanden veel beeldhouwwerk. |
 |
 |
Tegenover
'De holle kies' werd een nieuwe kerk gebouwd en die ziet
er zo uit van buiten |
En
zo van binnen: prachtig met al die kleine raampjes met
een mozaïek van glasscherven. |
 |
 |
Een
bezoek aan de muur was uiteraard een onderdeel van het
programma. Er staat nog een klein stukje van overeind |
In
de kelder die achter langs de muur liep is nu een herdenkingsgalerij
met indrukwekkende foto's uit die verschrikkelijke oorlogsjaren. |
 |
 |
Checkpoint
Charlie mocht natuurlijk niet worden overgeslagen. Het
bleek een groot museum te zijn. Vanuit de bovenverdieping
een kijkje op de grenspost waar je voor 1 euro met twee
grenswachters op de kiek kon. |
In
het museum waren voorbeelden te zien hoe Oostduitsers
zich als slangenmensen opvouwden om te proberen de grens
over te komen naar het Westen. Hier iemand in een koffer,
maar ze lieten zich ook inbouwen in hele kleine auto's. |
 |
 |
Vanuit
het gebouw eveneens een foto gemaakt van het monument
voor op de vlucht omgekomen Oostduitsers. Dit is een
particulier monument en zal helaas spoedig moeten wijken
voor de bouwdrift van de Berlijners en de Deutsche Bank.
Inderdaad: Grond is hier goud! |
Er
was nog een heel nieuw monument. Dat werd op 10 mei van
dit jaar pas officiëel ingewijd. Het beeldt de angst
van de Holocaust uit.
Het bestaat uit vele rijen pilaren. Een hele vlakte van
pilaren van een halve meter tot zeker zes meter hoog. |
 |
 |
Het
is gewoonte van NBvP ' Vrouwen van Nu' om tijdens elke
reis een excursie te organiseren naar een plaatselijke
afdeling van een vrouwenvereniging. Dit jaar gold het
een bezoek aan Landsfrauen in Lübasch, een apart
dorpje in dat enorme Berlijn. Het lag vlak tegen de voormalige
DDR-grens. In deze boerderij kunnen eigenaren van paarden
hun viervoeters in de kost doen. Er waren in het dorp
meerdere families die een dergelijk paardenhotel hadden. |
Het
comité van ontvangst bestond echter maar uit één
Landsfrau, maar die stond haar mannetje! Ze liet het
hele dorp (12 huizen, kerk, school en brandweer) zien
en nodigde daarop het gezelschap uit voor een bezoek
aan haar 'Pferdenwirtschaft' , waar koffie en broodjes
al klaar stonden. Ze vertelde over haar familiebedrijf
dat -net als de agrarische bedrijven in Nederland- aan
Plattelandsvernieuwing moeten doen om het hoofd boven
water te houden. . |
 |
 |
Het
stadsbeeld is niet compleet met de televisietoren die
met zijn ruim 360 meter uittorent boven alle andere gebouwen. |
Aan
deze toren werd een bezoek gebracht in de avond. Berlijn
lag helemaal verlicht diep beneden onze voeten. |
Donderdag
2 juni |
|
 |
 |
Natuurlijk
werd de Reichstag bezocht. Er was wel een behoorlijke
tijd geduld nodig voor we binnen waren. |
Maar
onze gids bleek een geweldig verteller en er werd ademloos
naar hem geluisterd. |
 |
 |
Met
de lift naar boven naar de koepel waarna we via een cirkelende
opgang helemaal in de nok een panoramisch uitzicht over
de hele stad hadden. Ondanks de zon op het glas was het
niet warm in de koepel. Er was namelijk een vernuftig
geconstrueerd zonnescherm dat met de zon meedraaide.
De opstijgende warmte verdween door een gat in het dak. |
Hier
het uitzicht op de bouw van het nieuwe station van Berlijn.
Alles wordt groots aangepakt in deze stad met heel veel glas. De architectuur
is vaak van een verbluffende techniek. Het Sony gebouw was daar een indrukwekkend
voorbeeld van, maar door zijn omvang met een gewone camera gewoon niet
te fotograferen. |
 |
|
Berlijn
is de stad van de beren. Op een pleintje troffen we
er een heleboel aan van vele landen ter wereld en heel
mooi beschilderd met de meest wonderlijke voorstellingen. |
Alleen
het Nederlandse beertje konden we, hoe we ook speurden,
niet ontdekken. Wel hoorden we dat een aantal van de
beertjes ook 'op reis' langs tentoonstellingen; wellicht
zat de Hollandse beer daar wel bij. |
 |
 |
Berlijn
ligt in een moesrasgebied en wordt doorsneden door rivieren.
Net als in Amsterdam kon hier dus een boottochtje gemaakt
worden en wel over de Spree.. |
De
tocht ging langs het museumeiland in de richting van
de nieuwbouw van het station. Hier vaart de boot onder
de brug door, die als enige in Berlijn met smeedwerk
is versierd. |
 |
 |
Het
Pergamonmuseum stond donderdag 3 juni in het excursieplan.
Opnieuw veel te groot om te fotograferen. Daarom een
fragment uit de grootste zaal van Griekse beelden die
opgegraven zijn in Klein-Azië. |
Onze
gids Jan de Waard kon hier weer prachtig verhalen vertellen
over de Griekse goden en geschiedenis. Er waren nog meer
beeldenzalen met imposante poorten, zuilen en beelden. |
Vrijdag,
3 juni |
|
 |
 |
Vrijdag:
Een bezoek aan Charlottenburg stond vrijdag op het programma.
Dit was in de oorlog helemaal kapotgeschoten en ook had
er een grote brand gewoed, waarbij op twee zalen na alles
verwoest was. Maar nu is het weer helemaal gerestaureerd:
een kostbaar staaltje van Deutsch gründlichkeit'. |
Na
de rondleiding uitgerust op een bankje in de fraaie tuinen,
waarbij in de tuin van een op dit terrein staand huis
de bovenstaande beelden'van de Muzen werd ontdekt. Niet
echt bedoeld voor publiek, maar toch leuk om door het
gaas heen even digitaal vast te leggen. |
 |
 |
Op
de 'vrije' middag waarin veel reisgenotes een bezoek
aflegden aan het grootste warenhuis ter wereld, verkozen
wij het om een ritje met de fietstaxi te maken. Aan het
stuur Ulf, gids/student cultuur. Hij vertelde dat zo'n
fietstaxi wel vijftien duizend euro kost en dat hij nog
steeds aan het afbetalen was. Voor 25 euro maakte hij
een rondje van ongeveer een uur. |
Het
was een enerverend ritje zo met de driewieler laverend
tussen het drukke stadsverkeer. Onderweg vertelde Ulf
ook nog over bijzondere dingen die we passeerden. De
route ging via Tiergarten, een prachtig park met veel
beelden en monumenten, naar de Brandenburger Turm. Daar
was een panoramadoek opgesteld waarop de ravage vlak
na de oorlog was afgebeeld. |
 |
 |
De
bus hield ook nog even vaart in om ons een blik op nog
een stukje muur te geven. Dit is niet weggehaald wegens
de vele muurschilderingen, die daar op zijn aangebracht. |
Dit
is er één van de vele indringende schilderingen
die het thema van de waanzin van de muur uitbeelden.
Hier heeft de kunstenaar het openbreken van de muur tot
uitdrukking gebracht.. |
 |
 |
De
laatste avond van ons verblijf werd een echte Berliner
avond met romantische muziek |
En
een heerlijk diner ergens in een van de vele Berlijnse
restaurants |
Zaterdag
4 juni - terug naar huis |
|
 |
 |
Op
de terugweg nog even een bezoek gebracht aan Potsdam,
het slot Sans Souci (Zonder Zorgen) . |
Een
prachtig kasteeltje. Helaas hadden we niet genoeg tijd
voor een rondleiding; wel genoten van het uitzicht over
de fraai aangelegde terrassen. |
 |
 |
In
Nederland teruggekeerd was er nog een heerlijk 'galgenmaal'
in De Lutte. Maar voordat er kon worden aangeschoven,
eerst even allemaal op de groepsfoto. |
En
dit waren dan weer de echte Nederlandse luchten die bij
het vallen van de avond te zien waren. |